افتخار کنید فرزندتان در راه اسلام به شهادت رسید

به گزارش گروه فرهنگ و شهادت پایگاه خبری تحلیلی «راه آرمان»؛ شهید «علی خادمی» پانزدهم ‌بهمن ۱۳۴۴، در روستای بنک از توابع ‌شهرستان كهنوج زاده شد، وی تا پايان مقطع راهنمايی درس‌ خواند، به‌‌عنوان پاسدار وظيفه در جبهه حضور يافت.

سرانجام در بيست‌ويكم بهمن ۱۳۶۴، در اروندرود بر اثر اصابت تركش به ‌شهادت رسيد، مزار وی در گلزار شهدای زادگاهش واقع است.

در ادامه وصیت‌نامه شهید «علی خادمی» را مرور می‌کنیم:

بسم الله الرحمن الرحیم

برادران و خواهران مسلمان قدر این نعمت الهی یعنی امام عزیزمان و این جمهوری اسلامی که با خون هزاران شهید آبیاری شده بدانید، همه گوش به فرمان این امام بزرگوار باشید و از خون شهیدانی که هدفشان پیروزی اسلام است دفاع کنید.

ای امت حزب‌الله به آینده بنگرید که ما هنوز اول راه هستیم، از مبارزه خسته نشوید، ما تا برافراشته شدن پرچم اسلام در سراسر جهان از پای نمی‌نشینیم.

با وحدت و انسجام و با شعار اسلام و رهبری واحد به پیش روید که پیروزی از آن ماست و مژده که مهدی موعود(عج) نیز یار شماست و به خود سستی راه ندهید که صاحب اصلی این کشور و این انقلاب او است و مژده بر شما که او با ذوالفقار علی(ع) خواهد آمد و تمامی دشمنان اسلام و قرآن و تمام ابرقدرت‌های روی زمین را به خاک ذلت خواهد نشاند (ان‌شاءالله).

دیگر پیامم به شما برادران و خواهران مسلمان این است که به فکر آخرت خویش باشید. این دنیا، دنیای آزمایش است و همه می‌دانید که هیچ کدام ماندگار نیستیم و ما مسافر هستیم و همگی خواهیم رفت فقط مواظب باشیم تا وقت است و مهلت را از ما نگرفته‌اند به فکر آخرت باشیم ظواهر فریبنده دنیا چیزی نیست.

مقام، ریاست، شهرت، ثروت همه موقتی است. پس عزیزان فرصت را غنیمت شمارید و در این ایام گذرا خود را اصلاح کنیم و مهیای مرگ باشیم و دنیا را توشه آخرت خویش سازیم.

و پیام دیگرم به خانواده های معظم شهداست. ای خانواده‌های عزیز شهدا و ای چشم و چراغ پرفروغ ملت ایران به خود ببالید که فرزندان شما سعادت‌مند شدند و شما نیز افتخار کنید که خدا به شما لطف دارد، صبور و مقاوم باشید و از زینب(س) درس استقامت فرا گیرید.

بدانید جوانان شما عاشقانه و صادقانه جان خویش را فدا کردند و شما نیز بکوشید راه آنها را زینب گونه ادامه بدهید و پرچم افتاده از دست آنها را به‌دست گیرید و از خدا بخواهید که هر چه زودتر فرج امام زمان(عج) را نزدیک کند و نایب برحق او را تا انقلابش حفظ کند.

و سخن آخرم به همشهریانم است گرچه من کوچک‌تر از آنم که به شما پیامی داشته باشم ولی از آنجایی که من در بین شما زیستم و در آب و خاک شما بزرگ شدم وظیفه خود می دانم که از همه شما حلالیت بطلبم.

گرچه من نتوانستم برای جامعه شما فردی مفید و دلسوز باشم و برای شما مردم محروم کاری انجام دهم امیدوارم که مرا عفو کنید و از خداوند متعال یرایم طلب مغفرت کنید و خواهش من از شما این است که همان‌طوری که قبلا پیرو و دنباله‌رو ولایت فقیه بودید در آینده نیز این راه را دنبال کنید و گوش به فرمان امام عزیز باشید زیرا سعادت شما در این راه است.

و اما پدر و مادر گرامی چنان‌چه اگر شهادت نصیبم شد آن را نعمتی از طرف خدا بدانید و خدا را شکر کنید ناراحت نباشید زیرا ما از خداییم و بازگشتمان هم به‌سوی اوست.

فرزندان شما امانت‌هایی پیش شما هستند پس چه بهتر است که این امانت را به‌نحو احسن به صاحب اصلیش که همان خداوند یکتاست برگردانید. مادر جان خوشا به حالت که چنین فرزندی در راه اسلام تربیت کردی و افتخار کن که فرزندت در راه اسلام به شهادت رسیده است.

پدر و مادر عزیزم شما را سفارش می کنم به تقوا و ذکر خدا که همانا با یاد خداست که قلب‌ها آرامش می‌یابد و شما را وصیت می‌کنم به صبر و استقامت. پدر و مادرم صبر و استقامت بهتر از هر چیزی می‌تواند جوشش خون شهید را بالا و بالاتر ببرد.

کسی که از صمیم قلب فرزندش را برای اسلام هدیه می‌دهد افسوس و ناراحتی ندارد و باید خوشحال باشد. کسانی باید برای فرزند ازدست‌رفته‌شان گریه کنند که آن را در فنا و نابودی می‌پندارند.

پس از شما می‌خواهم همواره از این سعادتی که نصیب من و شما شده افتخار کنید و از شما می‌خواهم که اگر خدای ناخواسته از من بدی دیده‌اید به بزرگی خودتان مرا ببخشید و حلالم کنید و از خداوند متعال برایم طلب مغفرت کنید در ضمن هر وقت خواستید گریه کنید به یاد مولا و سرورم امام حسین(ع) گریه کنید.

از خدا می‌خواهم که به شما اجر و صبر عظیمی عنایت کند و شما را در این امتحان خداوندی سربلند و پیروز گرداند (ان‌شاءالله).

و شما خواهران گرامی را هم وصیت به صبر و استقامت می‌کنم و از شما می‌خواهم که طوری زندگی کنید که خدا و ائمه اطهار از شما راضی باشند و همیشه دستورات مقدس اسلام را سرمشق زندگی خود قرار دهید و فرزندانتان را برای اسلام تربیت بکنید.

و تو نیز برادر عزیزم در راه اسلام قدم بردار و تا آنجایی که می‌توانید برای اسلام خدمت کن و بدان که همیشه در محضر خدا هستید و نباید خلاف دستورات الهی رفتار کنید.

امیدوارم که خداوند به شما هم صبر و مقاومت عنایت کند و از شما تقاضا دارم که مرا حلال کنید چون من نتوانستم آن حق برادری را در حق شما ادا کنم و امید است که برایم طلب مغفرت کنید.

در پایان از همه اقوام و خویشان حلالیت می‌طلبم و اگر بدی از من دیده‌اند به‌خاطر خدا ببخشند و برای آخرین بار همه اقوام و خویشان را دعوت به تقوا، ایمام و اطاعت از امام می‌کنم خدا همه شما را توفیق عنایت کند ان‌شاءالله.

پروردگارا به‌روان مقدس محمد(ص) بنده و برگزیده خویش و فرزندان عالی‌قدرش رحمت و درود فرست و به من هم کمک کن تا در این دانشگاه بزرگ علم و ادب اسلامی موفق شوم و گناهانم را ببخش تا لیاقت شهادت در راهت را پیدا کنم.

بارپروردگارا، ای معبودم و ای مولایم، رزمندگان اسلام را نصرت و یاری عنایت فرما و امام بزرگوارمان را تا انقلاب مهدی(عج) برای این امت حفظ بفرما.

انتهای خبر/س https://armanekerman.ir/vdcg3z9q7ak9tz4.rpra.html