مردم کرمان از اهمیت حضور پای صندوقهای رأی و انتخاب چهاردهمین رئیس جمهور کشور سخن گفتند و بر مشارکت بالا در انتخابات تاکید کردند.
به گزارش خبرنگار گروه اجتماعی پایگاه خبری «راه آرمان»؛ یکی از نشانههای آزادی و بهطور خاص آزادی بیان میتواند حضور در انتخابات باشد. اینکه افراد با حضور در انتخابات بهراحتی بیان و انتخاب میکنند که چه فرد یا افرادی میتوانند بهعنوان نماینده آنها زمام امور کشور را بهدست گیرد.
همگی میدانیم که یکی از پایههای دموکراسی و یا همان مردمسالاری انتخابات است اما اگر به جمهوری اسلامی ایران بهدرستی نگاه بیاندازیم خواهیم دید که حتی پایههای این کشور که همان آری به جمهوری اسلامی ایران بود از میان مردم و با انتخابات برگزیده شد.
اکنون به چهاردهمین انتخابات ریاست جمهور یک روز مانده است، روز گذشته به میان مردم کرمان رفتیم و از آنها در خصوص حضور در انتخابات و دلایل حضورشان سئوال پرسیدیم.
پارک مادر شهر کرمان از جمله مکانهای پر از شور و نشاطی است که شبهنگام شوق مردم برای حضور در این پارک بیشتر میشود. از گعدههای دوستانه گرفته تا دورهمیهای خانوادگی را میتوان در این پارک دید ازاینرو این مکان را برای گفتگو با مردم کرمان انتخاب کردیم.
دو پسر شانه به شانه هم قدم برمیداشتند، در حال گفتگو بودند، احوالشان نشان میداد که دوست هستند، جلو رفتم و خودم را به عنوان خبرنگار معرفی کرد؛ با این سئوال که آیا شما روز جمعه رأی میدهید؟ با آنها گفتگو کرد.
برایم انتخاب رئیس جمهور کشور مهم است
یکی از آنها پاسخ داد: راستش هنوز مردد هستم و در انتخاب شک دارم، برای من انتخاب کردن رئیس جمهور آینده مهم است اما فعلاً تصمیم قطعیام را نگرفتم.
دیگری اما جوابم را اینگونه داد: من معتقدم هر ۶ نفر خوب هستند اما مهم این است که تو به عنوان یک شهروند ایرانی بخواهی که با کدام برنامه کشورت اداره شود؛ در خصوص اینکه رأی میدهم یا خیر اجازه بدهید پیش خودم بماند.
آینده کشور همان آینده فرزندمان است
از آنها خداحافظی کردم، سوژه دیگر من زن وشوهری بودند که در گوشهای با دو فرزندشان بر روی چمنها نشسته و در حال بازی با کودکانشان بودند. به سویشان رفتم و بعد از سلام و احوالپرسی، پرسیدم: آینده کودکانتان برایتان مهم است؟
طبیعتاً پاسخی جز بله نشنیدم.
در ادامه گفتم، آینده کشور چطور؟ مادر پاسخ داد: آینده کشور همان آینده فرزندمان است، وقتی در جاییکه زندگی میکنی شرایط خوبی فراهم باشد قاعدتاً فرزندمان از این شرایط بهرهمند است.
پای صندوقهای رأی میرویم
اینجا بود که پرسیدم، شما روز جمعه رأی میدهید؟ مجدداً این مادر خانواده بود که گفت: جواب دو سئوال قبلتان در واقع جواب همین یک سئوال است، مسلماً که من و همسرم برای انتخاب سرنوشت کشورم و انتخاب آینده فرزندانمان در انتخاب شخص رئیس جمهور آینده پای صندوقهای رأی میرویم.
در ادامه پدر خانواده به میان گفتگویمان آمد و بیان کرد: یک جمله همیشگی هست که بیان میکند، اینکه اگر انتخاب نکنیم فرد دیگری برای ما انتخاب میکند و بعد ما مجبور به پذیرش هستیم.
این دومین سوژه من بود و حال بهدنبال این بودم تا از جوانترها مثلاً یک رأی اولی در خصوص حضور در انتخابات سئوال بپرسم و بالاخره سوژهام پیدا شد که به قول یکی از ضربالمثلها «جوینده، یابنده است».
کسی هست که در انتخابات ریاست جمهور شرکت نکند
یک گعده دوستانه و البته دخترانه بود که در گوشهای پارک به چشم میخورد، به سویشان رفتم چون برایم رأی اولی بودن مهم بود با این سئوال آغاز کردم، بچهها در میان شما کسی هست که در انتخابات ریاست جمهور برای اولین بار اجازه رأی دادن داشته باشد؟
بعد از کمی شوخی پرسیدند سئوالت را بپرس ما کمکش میکنیم تا جوابت را بدهد، شور و اشتیاقشان وصفناشدنی بود ازاینرو پرسیدم شما رأی میدهید؟
پنج نفر بودند، در این میان سه نفرشان گفتند: رأی میدهیم و در عین حال به طرفداری از نامزد خود به بگو مگو پرداختند اما یک نفر گفت: من رأی نمیدهم، همه چیز از قبل مشخص است؛ با تفکرات دوستانم مخالفم.
از او خواستم تا با من گفتگو کند، از جمعشان برخواست و به سویم آمد، از او پرسیدم در انتخابات شرکت میکنی؟
پاسخ داد: اولینبارم است، راستش خیلی دوست دارم اما هنوز بر سر دوراهیام که چه کسی را انتخاب کنم اما حتماً انتخاب میکنم و پای صندوق رأی میروم.
سئوال پرسیدم، آیا فقط حس اشتیاق است که ترغیب میشوی تا رأی دهی و یا اینکه موضوع دیگری نیز هست؟
طناز جواب داد: خوب راستش اشتیاق بدون تاثیر نیست اما بهعنوان کسی که بزرگ شدهام سهم من در انتخابات برایم مهم است، اینکه رأی دادن یک طرف است و دفاع از حق و رأی خودم بیشتر برایم مهم است.
در حالی که کشور درگیر برنامههای عدیدهای در بخش فرهنگ، سیاست و غیره است اما این صنعتگران سیرجانی هستند که حتی لحظهای از برنامه زمانبندی صنعتی خود ...