شهیدان را فراموش نکنید | راه آرمان کرمان

به گزارش گروه فرهنگی پایگاه خبری «راه آمان»؛ شهید ابراهیم آراسته سی‌ام شهريور ۱۳۵۰، در روستای محمدآباد از توابع شهرستان رابر به‌دنيا آمد. دانش آموز سوم راهنمايی بود. به‌عنوان بسيجی در جبهه حضور يافت. بيست و هشتم بهمن ۱۳۶۵، در شلمچه بر اثر اصابت گلوله به شهادت رسيد. اثری از پیکرش به دست نيامد. مزار يادبود وی در زادگاهش واقع است.

مروری بر وصیت‌نامه شهید ابراهیم آراسته:

بر شما برادران و خواهران و هم‌وطنان عزیز و گرامی و رزمندگان وصیت می‌کنم که همه با هم دست برادری در دست دهید و با کفار مبارزه کنید تا فتنه و فساد از روی زمین برطرف شود و همه راه رو دین خدا باشید که خداوند از مومنان جان‌ها و اموال‌شان را خریداری می‌کند که در برابرش بهشت برای آنان باشد.

کسانی که در راه خدا کشته می‌شوند این وعدۀ حق است که در تورات و انجیل و قرآن بسیار اشاره شده است و کسی که از خدا به عهدش وفادارتر است بشارت باد بر شما به داد و ستدی که با خدا می‌کنید و این پیروزی بزرگی است که خداوند می‌فرماید «انَّ اللهَ یُحِبُ الذینَ یُقاتِلونَ فی سَبیلهِ صفا کانّهم بنیانٌ مَرصوصٌ؛ خداوند کسانی را که مانند سد سربی محکم در راه خدا پیکار می‌کنند دوست دارد».

فخرفروشی‌ها را کنار بگذارید، تکبر را فرو ریزید، بیایید قهرمان باشید که تنها اعمال شما در قبرتان است که نتیجه اعمال و زندگی شما را مشخص می‌کند و همچون که حضرت علی علیه‌السلام می‌فرماید «آن‌کس که قدر خود را نشناخت هلاک شد».

قیمت و ارزش شما به‌اندازه کاری است که می‌توانید انجام دهید و شما خودتان گواه هستید آن‌کس که با نفس خود مبارزه بکند نمی‌تواند از جهاد اکبر دست بردارد و به جهاد اصغر دستیابی کند، چون‌که ما این همه شهید دادیم آن‌ها خود را در مقابل خدا خالصانه کشتند و شما باید خود را خالص کنید تا در خط مقدس قرار بگیرید و جای این رزمندگان که خالی است؛ سنگر آن‌ها باید پر شود نه اینکه خالی بماند و این شهیدان را نباید فراموش کنیم که فردای روز قیامت در پیش آن‌ها شرمنده هستیم اینان زنده‌داران اسلام هستند.

فقط تنها در همه ایام خدا را در نظر بگیرید و این شما می‌باشید که ادامه‌دهندۀ راه ایشان و ما هستید و اکنون برادران عزیز و خواهران گرامی نباید امام حسین(ع) را فراموش کنید زیرا شما رزمندگان، اصحاب و یاران آن بزرگوار هستید و شنیده‌اید کل یوم عاشورا و ان‌شاءالله شهید می‌شوید با فرزند فاطمه(س) محشور می‌گردید پس همیشه به یادش باشید و بر او گریه کنید که همه انبیا و اولیا و فرشتگان و موجودات زمین و آسمانی بر او گریه کردند.

یاد کنید وقتی که حسین(ع) برای وداع از زن و بچه‌اش به‌طرف خیمه‌ها آمد چه حالی به حسین(ع) و اهل‌بیت(ع) او دست داد شاید همه منتظر بودند که به سلامت برگردد یک وقت متوجه شدند زمین کربلا می‌لرزد و غبار فضای کربلا را فرا گرفته در آن زمان دیگر حسین(ع) را ندیدند تا کنار {پیکر}بی‌سر و قطعه‌قطعه شده.

زینب(س) می‌گفت خدایا! این قربانی از آل محمد(ص) قبول فرما و الله رب العالمین. پدرجان وصیت می‌کنم که دیگر از این دنیا به پروردگار خود پیوستم و هر چند که جسم من در نزد شما نیست البته روح من نزد شماست و شما بسی سال‌ها زحمت مرا کشیدید و اینک که من رفته‌ام مرا باید مورد عفو و بخشش قرار دهید مادر جان تو بسیار زحمت مرا کشیدی تا این که مرا بزرگ کردید و هیچ لحظه زحمت‌های شما از یادم نمی‌رود.

مادر جان شیرت را حلالم کن. پدر جان، مادر جان، خواهران و برادرانم برای زحمت‌هایتان حلالم کنید. مادر جان مرا ببخش در نزد شما نیستم و از این دنیا رفته‌ام از این بابت هیچ‌گونه ناراحتی نداشته باشید و گریه نکنید که موجب ناراحتی من است . شما برترین پدران و مادران هستید که چنین شهیدانی را می‌دهید در راه خدا. خداوندا! این رزمندگان جان برکف را هرچه زودتر به پیروزی نهایی برسان و خدایا! ما را مورد بخشش خود قرار بده.

منبع: نوید شاهد کرمان

انتهای خبر/م
https://armanekerman.ir/vdccosqss2bq0o8.ala2.html